Een patatbakker die een brief schrijft

Zojuist in de Volkskrant gelezen dat Mc Cain een brief zou hebben gepubliceerd in de Pravda. Alhoewel de verwijzingen naar de inhoud bij mij nou niet echt een grote interesse wekten, wilde ik de brief toch wel lezen. Om een oordeel te kunnen geven, moet je ook weten waar je over praat. Ik schaar me niet onder het gros van de "nu.nl-reageerders" die zomaar wat roepen. Ten tweede wilde ik de brief lezen omdat het een reactie zou zijn op de brief die Poetin enkele dagen eerder publiceerde in de New York Times. Ik heb de brief dus gelezen en ben tot de conclusie gekomen dat Mc Cain zich beter bij de patat kan houden. Hij had patatbakker moeten worden. Wat een onzin staat er in deze brief! Als deze man een voorbeeld is voor het Amerikaanse schrijfonderwijs, heb ik medelijden met alle Amerikanen.

Ik las ook een groot deel van de reacties. Gelukkig waren er heel wat Amerikanen die zeiden zich te schamen voor de manier waarop deze man schrijft. Er was zelfs iemand die schreef dat deze patatbakker zich voortdurend bediende van “ad hominem”. Inderdaad. De meeste reacties begonnen dan ook met het clichématige “I’m embarrassed that …” Toch waren er ook nog domme mensen die zich lieten zien, misschien nog niet zo dom als deze patatbakker, maar toch dom genoeg om te schrijven dat ze het met de fritesmaker eens waren.

Ik heb geen zin om het hele artikel te plaatsen. Iedereen kan het lezen . Dit is de verwijzing naar de Volkskrant en dit is het artikel. Zelfs mensen die geen verstand hebben van argumentatie, kunnen concluderen dat deze brief geschreven is op het niveau van een mavo4-leerling. Sterker nog: sommige mavo4-leerlingen schrijven betere brieven. Het is tekenend voor het niveau van deze Amerikaanse regering dat men deze fritesspecialist gewoon zijn gang liet gaan.

Meer kan en wil ik er niet over zeggen. Dat is niet de moeite waard.

Rusland, het pispaaltje van het “Vrije westen”

Als ik de naam “Poetin” intyp op Google, krijg ik vrijwel uitsluitend negatieve berichten over Poetin en Rusland. Zojuist typte ik “artikel Ploert Poetin” omdat ik me enkele termen in een artikel van Thomas van der Dunk herinnerde. De eerste link die ik kreeg was een link van Amnesty International waarin mensen worden opgeroepen een petitie te tekenen waarin president Poetin wordt opgeroepen wetten terug te draaien die de vrijheid van meningsuiting zouden inperken. Het motto luidt: “Stop de repressie kies voor vrijheid!” De tweede link verwijst naar het artikel van Thomas van der Dunk die schrijft dat de brief die Poetin schreef, briljant is. Tegelijkertijd noemt hij Poetin een brute ploert en dat vermeldt hij ook nog eens in de titel.

Twee voorbeelden waaruit blijkt dat de gevestigde orde Rusland voortdurend zwart maakt.  Deze voorbeelden vallen in het niet bij de voortdurende stroom van anti-Rusland propaganda in de media. Vorig jaar was er de rel met die “Pussy-rellen” die helemaal onterecht in de gevangenis zouden zitten, dit jaar worden we bedolven onder een stroom berichten waarin mensen verontwaardigd zijn over de zogenaamde anti-homowetgeving die sinds enige tijd van kracht is. In de berichtgeving over Syrië zou Rusland voortdurend een oplossing in de weg staan om een einde te maken aan de burgeroorlog. Rusland zou zijn vetorecht “misbruiken” volgens de V.S. , Engeland en Frankrijk.

Nu is Rusland er dan toch in geslaagd met een vreedzame oplossing te komen en Amerika heeft zich bereid getoond te willen onderhandelen. Amerika kon ook niet veel anders doen nadat duidelijk werd dat het spel blufpoker zou kunnen ontaarden in een catastrofe van wereldse omvang. Men dacht dat Rusland wederom Amerika zou toestaan een volgend land te verkrachten, maar nu werd duidelijk dat de spreekwoordelijke rode grens was bereikt. Amerika vond zijn Waterloo. Het blijft nog wel staan blaffen en Frankrijk keft mee, maar blaffende honden bijten nog steeds niet. Een-nul voor Rusland. Enkele dagen later werd het zelfs twee-nul dankzij de briljante brief van Poetin. Rusland schijnt nu eindelijk het wapen gevonden te hebben dat Amerika en zijn bondgenoten al jaren hanteren: de media.

Van alle commentaren op de brief van Vladimir Poetin, zijn er maar weinig die concreet ingaan op de inhoud van de brief. De meesten doen de brief af met termen als hypocriet en gevaarlijk. Daarbij  wordt op de man gespeeld en kwistig  gegeneraliseerd. Argumenteren is een vaardigheid die vooral politici niet schijnen te bezitten.  Thomas van der Dunk is er naar mijn idee wel in geslaagd de brief op zijn merites te beoordelen, maar kon het niet nalaten een Amerikaans citaat als titel te gebruiken. Misschien een gevolg van mediageilheid, want nergens in het artikel wordt duidelijk gemaakt dat Poetin bruut is, laat staan een ploert. Ook Thomas van der Dunk heeft zich dus voor een karretje laten spannen. Hij geeft een goede analyse, maar de titel wijst naar een hooligan langs de zijlijn.

Het moge duidelijk zijn dat Rusland het pispaaltje is van het zogenaamde vrije westen. Zo langzamerhand zou je denken dat het paaltje nu toch wel zo verrot is van al die stinkende pis van hypocriete machtswellustelingen dat het een wonder zou zijn indien het paaltje überhaupt nog bestaat. Natuurlijk bestaat het. Mensen hebben altijd pispaaltjes gehad. Men moet iets hebben om over te mopperen. Men zoekt een schuldige om de aandacht af te leiden van de eigen problemen. Rusland werd en wordt van alles beschuldigd. Zijn de beschuldigingen terecht?  Laten we eens een aantal beschuldigingen noemen.  Om te beginnen met Amnesty, een organisatie die beweert apolitiek te zijn en zich uitsluitend bezig zou houden met het opkomen van de rechten van de mens.

Volgens Amnesty is er in Rusland het volgende mis:

1.       De introductie van nieuwe restrictieve regels m.b.t. publieke protesten waarbij hoge boetes kunnen worden uitgedeeld in geval van overtreding;

2.       De introductie van een nieuwe legale definitie van “verraad” die een mensenrechtenactivisten zou kunnen criminaliseren;

3.       De introductie van nieuwe regels en voorschriften waaraan non-profit en non-gouvernementele organisaties (NGO’s) aan moeten voldoen. Organisaties die zich bezighouden met politieke activiteiten zijn verplicht om te melden waar ze de fondsen vandaan hebben.   

4.       Er is sinds kort een wet waarin staat dat het verboden is voorlichting over homoseksualiteit te geven aan jongeren. Er mogen geen gayparades worden gehouden.

Verder wordt in sommige berichten gemeld dat Poetin bloed aan zijn handen heeft. Er zijn zelfs mensen die beweren dat Poetin verantwoordelijk is voor tienduizenden doden. Om met dit laatste te beginnen. Tijdens de jaren dat Poetin aan de macht is, is er een oorlog geweest in Tsjetsjenië en Georgië. Wie de aanstichters waren van de oorlog in Georgië, is bekend. Dat waren Amerika en de Georgische regering. De oorlog in Tsjetsjenië speelde zich af in 1999 tot 2002. In de jaren daarvoor vond de eerste Tsjetsjeense oorlog plaats, maar toen was Poetin niet aan de macht. Zelfs als we het aantal doden van beide oorlogen bij elkaar op tellen, komen we nog niet boven de 8.000 uit waarbij de meeste doden zijn gevallen in de eerste oorlog. Daarmee wil ik dat niet bagatelliseren. Elke dode in een oorlog is er een te veel, maar als we dit aantal vergelijken met de vele doden die zijn gevallen in Libië, Afghanistan en Irak waarbij Amerikaanse soldaten of drones betrokken waren, valt dat cijfer in het niet. Bovendien speelden beide oorlogen zich af op Russisch grondgebied, terwijl Amerika mensen over de hele wereld uitmoordt.

Dan de wetgeving. Amnesty is vrij vaag in haar omschrijving van deze nieuwe wetten. Uit Russische bronnen blijkt dat in Rusland mag worden geprotesteerd, maar dat een protest wel van tevoren moet worden aangevraagd. Dat is in Nederland ook zo. Wanneer een activist in Nederland de wet overtreedt, is hij een crimineel. Je bent hier zelfs al een crimineel als je een waxinelichtje gooit naar een gouden koets. Dat is in Rusland dus niet anders. Waar praten we over? Een derde punt bestaat uit de NGO’s. Poetin heeft hier zelf al eens op gereageerd. Hij schreef dat in Rusland meer dan 20 NGO’s actief zijn, stuk voor stuk organisaties afkomstig uit het westen. Heeft Rusland ook NGO’s in het westen? Ja, een in Amerika en een in Europa. Het is volkomen logisch en gerechtvaardigd dat een land het recht heeft om te weten hoe organisaties worden gefinancierd die er alleen maar op uit zijn het gezag te ondermijnen. Dat zou in Amerika of Frankrijk niet anders zijn. Ten slotte de zogenaamde anti-homowetten. Waarom mag een land een gayparade niet verbieden? Wat is daar op tegen? Een groep mensen die elkaar halfnaakt staat af te lebberen in een optocht, is dat de nieuwe moraal? Als mensen dat graag doen, kunnen ze dat binnenshuis doen. Waarom zou dat per se op straat moeten gebeuren? Ik zie in het geheel niet waarom deze wet slecht is. In Duitsland zijn er meisjes flauw gevallen omdat in de les sprake was van seksuele voorlichting op een manier dat expliciet was hoe alles in zijn werk ging. De les werd gegeven aan 10-jarige kinderen. Is dat normaal? Een vader die zijn kinderen thuis hield, kreeg een boete die hij niet wilde betalen waardoor hij de gevangenis in moest. Is dat vrijheid? Is dat de nieuwe seksuele moraal? Mijn dochter kreeg als afscheidscadeau van de katholieke basisschool een condoom. Hoi Hoi! Kan ze ten minste veilig neuken! Er heerst in het westen een andere seksuele moraal in vergelijking met die in Rusland. Daar is homoseksualiteit iets wat niet mag worden gepropageerd. Hier is dat wel het geval. Er is in Rusland echter geen sprake van repressie. Er zijn in Moskou en Sint Petersburg net zoveel homobars als bij ons.     

Wanneer die repressie er wel zou zijn, dienen we daartegen te ageren. We zullen altijd moeten ageren tegen de beknotting van de vrijheid van meningsuiting. De vraag is echter waarom de vinger richting Rusland gewezen wordt, waarom geen vinger richting Saoedi-Arabië? Daar is pas echt sprake van repressie.  

Onze grootste vijand is zeker niet Rusland. Onze grootste vijand is hij die de vrijheid ondergraaft. Amerika is zeker een agressor die alleen vergelijkbaar is met het Romeinse Rijk. Het tij is echter aan het keren.  Net als het Romeinse Rijk zal ook Amerika ten onder gaan. Het rijk brokkelt langzaam af. Het erodeert niet alleen, maar is bezig met een rottingsproces van binnenuit. Macht corrumpeert en binnen de macht knagen anderen aan de fundamenten.

Waar is de vrijheid van meningsuiting? Welke vrijheid? De vrijheid van de homo om homo te kunnen zijn en de vrijheid van de hetero die zegt dat hij niet van homo’s houdt? Het gaat om de mens, de UOMO.  Dat geldt zowel voor Rusland als voor Amerika als voor alle andere landen in de wereld. Ieder mens heeft recht op een mening en heeft het recht die mening te uiten, zolang hij anderen respecteert.

Timon van Dordt