donderdag 19 september 2013

Een patatbakker die een brief schrijft

Zojuist in de Volkskrant gelezen dat Mc Cain een brief zou hebben gepubliceerd in de Pravda. Alhoewel de verwijzingen naar de inhoud bij mij nou niet echt een grote interesse wekten, wilde ik de brief toch wel lezen. Om een oordeel te kunnen geven, moet je ook weten waar je over praat. Ik schaar me niet onder het gros van de "nu.nl-reageerders" die zomaar wat roepen. Ten tweede wilde ik de brief lezen omdat het een reactie zou zijn op de brief die Poetin enkele dagen eerder publiceerde in de New York Times. Ik heb de brief dus gelezen en ben tot de conclusie gekomen dat Mc Cain zich beter bij de patat kan houden. Hij had patatbakker moeten worden. Wat een onzin staat er in deze brief! Als deze man een voorbeeld is voor het Amerikaanse schrijfonderwijs, heb ik medelijden met alle Amerikanen.

Ik las ook een groot deel van de reacties. Gelukkig waren er heel wat Amerikanen die zeiden zich te schamen voor de manier waarop deze man schrijft. Er was zelfs iemand die schreef dat deze patatbakker zich voortdurend bediende van “ad hominem”. Inderdaad. De meeste reacties begonnen dan ook met het clichématige “I’m embarrassed that …” Toch waren er ook nog domme mensen die zich lieten zien, misschien nog niet zo dom als deze patatbakker, maar toch dom genoeg om te schrijven dat ze het met de fritesmaker eens waren.

Ik heb geen zin om het hele artikel te plaatsen. Iedereen kan het lezen . Dit is de verwijzing naar de Volkskrant en dit is het artikel. Zelfs mensen die geen verstand hebben van argumentatie, kunnen concluderen dat deze brief geschreven is op het niveau van een mavo4-leerling. Sterker nog: sommige mavo4-leerlingen schrijven betere brieven. Het is tekenend voor het niveau van deze Amerikaanse regering dat men deze fritesspecialist gewoon zijn gang liet gaan.

Meer kan en wil ik er niet over zeggen. Dat is niet de moeite waard.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...