Rilke heeft
ooit gezegd: Rusland is zo groot dat het overal grenst aan God. Door die omvang
verdwijnen tijd en ruimte en de mens krijgt er direct contact met het
transcendente. De mens staat zogezegd niet alleen dichter bij God, maar ook
dichter bij de natuur. Natuur vind je in Rusland overal. De tuintjes zijn er
niet zo aangeharkt als bij ons. De rimboe is zichtbaar in de straten en het
verkeer. Omwille van enkele wedstrijdjes zijn de tuintjes rondom de stadiums
aangeharkt. De gaten in de wegen zijn tijdelijk verdwenen.
De voetbal staat
weer eens in het middelpunt van de belangstelling. Eigenlijk niet eens de
voetbal, maar de voeten die in contact dienen te komen met de bal met als doel
die bal in een netje te schieten. Westerse leiders willen alleen naar de
wedstrijdjes komen kijken in de landen waarvan de leiders hun vriendjes zijn.
Nou ja, geen echte vrienden natuurlijk, maar nepvrienden, zoals er ook
nepnieuws bestaat. Vooral Engeland, toch een echt voetballandje, is boos
geworden, omdat de Russen Skripal zouden hebben vergiftigd.
Skripal, wat
is dat eigenlijk? Een of ander poedertje uit de jaren zeventig, bedacht in een
laboratorium onder supervisie van Brezjev, een man wiens uiterlijk meer leek op
dat van een gorilla. Zijn moeder is vermoedelijk misbruikt door een apparatsjik
die regelrecht uit de dierentuin van Moskou afkomstig was. Ik weet het: ik mag niet op de man spelen,
maar toch… in deze tijd is het op de man spelen bon ton geworden. We spelen
allemaal op de man: Poetin heeft het gedaan en Trump is een idioot en als we
tijdens het regime van een leider de leider niet mochten aanvallen, dan doen we
dat toch graag na die tijd. Sarkozy, een Hongaar die het schopte tot opvolger
van Napoleon, kan erover meepraten.
Maar goed,
skripal: een echt Russisch woord. Het is dan ook niet de benaming van het gif,
maar van de spion. Toch zou je net zo goed kunnen zeggen dat Skripal een
poedertje is. Het was bestemd om te spioneren en het spioneerde, eerst voor
Rusland, maar al vrij spoedig voor het westen. Een pond is nu eenmaal meer
waard dan een roebel. Skripal zou vergiftigd zijn door zijn eigen gif. Hij is
verskripalliseerd en heeft zijn dochter meegenomen. Hoewel er ook berichten in
omloop zijn die beweren dat het zou gaan om de dochter. Misschien was de
dochter nog meer verslaafd aan het grote geld en slaagde zij erin enkele
hooggeplaatste Russische diplomaten tijdens het neuken grote geheimen te laten
verklappen. We weten het niet.
Ach, wat is
waarheid tegenwoordig? Waren vader en dochter bezig met neuken en verneuken?
Heeft Rusland hen voorgoed vernuked? Was het toch iemand anders? Was het een
gesjeesde Engelse student die een glorierijke toekomst tegemoet kon zien,
indien hij een beetje gif kon verspreiden in een villa in een Londense
buitenwijk? Was het misschien een seksmaatje van May of een holmaatje van
Johnson?
Rusland had
naar mijn idee weinig motieven om skripal te skripallen. Ik zie er maar een:
Skripal is doorgegaan met het vernuken van zijn vaderland. Zijn vaderland hield
daar niet van en vernukete hem. Juist dit toernooi, deze voetbal, is een
belangrijk motief om Skripal niet te vergiftigen. Russen houden ervan om
meegeteld te worden, omdat ze nooit werden meegeteld. Ze werden voortdurend vernuked.
Aan de andere
kant is Rusland een land waar de waarheid ver te zoeken is. Zelfs al is de
waarheid bekend, dan is het nog een hele opgave de autoriteiten hiervan te
overtuigen. Rusland kent vele waarheden. Rusland vernuket de waarheid. Het begint er
echter steeds meer op te lijken dat Rusland school heeft gemaakt, omdat ook het
westen de waarheid verneukt. De waarheid is een speld, maar de hooibergen lijken
verdwenen te zijn en plaats te hebben gemaakt voor bunkers, de bunkers van de
leugen.