maandag 16 mei 2016

De bank en het neusje van de zalm



Nederland staat in veel landen bekend als Holland. Die naam komt van “holt land” en betekent houtland. De naam refereert aan de bossen die vroeger in Holland aanwezig waren. Tegenwoordig zou je ook kunnen denken aan hol land, een land dat hol is waaruit het geld verdwijnt als water. Dankzij de Panamapapers weten we waar dat geld naar toe vloeit.
Wat aan de ene kant verdwijnt, neemt aan de andere kant toe. Het geld moet immers ergens vandaan komen. In 2001 bedroeg de staatsschuld 227 miljard, nu bedraagt deze zo’n slordige 466 miljard. Dat is per Nederlander € 27.000,--. Als ik naar onszelf kijk, impliceert dit dat mijn vrouw en ik samen een schuld hebben van meer dan € 50.000,--, terwijl we daar nooit voor hebben gekozen. 
Onder het Kabinet Balkenende-Bos liep de schuld hard op. Bos die lid is van de Partij van de Arbeid, de partij die eigenlijk moet opkomen voor de arbeider, maar die arbeider heeft ingeruild voor een bank, heeft enkele banken opgekocht, waarvan er al een weer met winst voor de aandeelhouder en verlies voor de burger is verkocht. Die ene bank die ook al weer enkele miljarden winst maakt die nu niet vloeien naar de staat, maar naar de aandeelhouders, heeft tevens enkele akkefietjes in Panama lopen.
Ze lusten daar bij die bank graag oké-bananen en in de pauze drinkt het hele personeel de koffie van Max Havelaar, de man uit Lebak met als alter ego Droogstoppel. Ach, Nico Roozen van die stichting die zich afficheert met de partners van diezelfde Droogstoppel, zonder dat ze het zelf in de gaten hebben, de man die als enige weet hoe zijn eigen ontworpen labyrint in elkaar zit, is vast en zeker een goede klant van DE bank. Wellicht is hij een aangetrouwde neef van onze grote Gerrit Zalm die maar wat graag het neusje van de zalm voor zichzelf achterhoudt en de graten overlaat aan het volk.
Eerlijke handel en solidariteit, dat zijn kernbegrippen, kernwaarden van het socialisme. Het thema van Faust is een thema van alle tijden. Het verschil is dat er vroeger nog een duivel was. Nu is de enige boeman de belastingen. Het belastingkantoor is een tandeloze tijger, een blaffend keffertje. Ik vergat de bonden nog, maar ook die hebben zich geschaard achter het gouden kalf. Werknemers zijn flexwerkers geworden die voor de fooi die zij krijgen alleen nog de door Zalm toegeworpen graten kunnen kopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...