maandag 16 mei 2016

De Panamapapers en de buschauffeur



Vanmiddag sprak ik een drieënzeventigjarige Nederlander die in Polen woont. De aanleiding voor dit gesprek was mijn opmerking tegen hem en een medewerker waarin ik opriep NEE te moeten stemmen. Beiden waren het met mij eens. Het gesprek vond overigens plaats in Opnieuw &Co, de best bezochte zaak van Nederland, dankzij Rutte en consorten.
Ik heb zijn vertelsels met belangstelling aangehoord. De man woont in een grote bungalow in Polen, samen met zijn vrouw die 9 jaar jonger is. Hierdoor staat zijn vrouw nog steeds ingeschreven in Nederland. Ze hebben een appartementje gehuurd bij hun dochter. De belastingdienst komt regelmatig kijken of dit appartement wel wordt bewoond (…….). Ze zijn er inderdaad meer niet dan wel, maar ja, een mens mag toch op vakantie gaan. De woning in Polen is keurig opgegeven. De man vertelde mij ook dat hij zowel in Polen als in Nederland belasting betaalt. In Nederland betaalt hij vermogensbelasting. Zijn huis is namelijk meer dan € 50.000,-- waard. In Polen betaalt hij geen wegenbelasting voor zijn SUV. Dat zijn vrouw in Nederland nog steeds staat ingeschreven, komt doordat er anders geen AOW wordt opgebouwd. Nadat ik dit verhaal zo had aangehoord, zei ik tegen hem: “dus je bent eigenlijk een kapitalist geworden.” Hij was vroeger buschauffeur. Zijn verhaal is het verhaal van buschauffeur naar kapitalist. Dat ontkende hij natuurlijk. Hij had het gewoon goed gedaan.
Na dit verhaal dacht ik aan de Panamapapers en de Luxemburgse connectie. Ik dacht aan Mick Jagger van de Rolling Stones die ook een brievenbus in Nederland heeft. Ik dacht aan het feit dat ik de Rolling Stones goed vind. Ik bezocht twee keer een concert. Ik had daardoor bijgedragen aan de brievenbus van Mick Jagger. Ik dacht ook aan al die mensen die op een of andere manier toch proberen minder belasting te betalen. Dat doe ik ook. Ik heb daar echter de gelegenheid niet voor. Ik ben een loonslaaf. Bij mij wordt de belasting automatisch afgetrokken. Dat is best wel jammer. Stel dat je je loon – net als vroeger – handje contantje in een loonzakje zou krijgen uitgereikt, dan kun je net als de rijken zelf bepalen wanneer en hoeveel belasting je betaalt. Ik wil maar zeggen: zijn we er niet allemaal op uit minder belasting te betalen?
Het antwoord is nee. We zijn er niet allemaal op uit per se minder belasting te betalen, misschien wel iets minder, maar niet zo veel minder. De rijken der aarde sluizen miljoenen weg. Ze zijn niet voor niets rijk. Je wordt niet rijk op een eerlijke manier. De meeste rijken zijn rijk omdat ze hun werknemers te weinig salaris hebben betaald of doordat ze de bevolking van een land hebben uitgezogen.
De Nederlandse Pool vertelde me ook dat hij meer dan 50 % belasting zou moeten betalen over de winst bij de verkoop van een huis. Ik vroeg en vraag me af of dat wel rechtvaardig is. Stel dat ik besluit een huis te kopen. Ik stop daar vervolgens geld in en zorg dat het huis een meerwaarde krijgt. Vervolgens verkoop ik het huis met winst. Ik heb daar veel uren in gestoken. Ik heb materiaal moeten kopen om het huis beter te maken. Al die tijd en al die bonnetjes tellen niet meer. Het gaat puur om winst. Ja, dat is niet rechtvaardig. Stel dat ik zuinig heb geleefd en ik heb hierdoor wat geld gespaard. Vervolgens koop ik een huis en dan moet ik ook nog extra belasting betalen. Ook dat vind ik niet rechtvaardig. Dat vond die Pool ook, ik bedoel de Nederlandse Pool. Kijk, die miljonairsbelasting vind ik een goed idee. Als je zoveel geld hebt, mag je best wat meer betalen. Daarentegen vraag ik me af of je zuinigheid moet bestraffen. De man die niet gespaard heeft en zijn geld heeft uitgegeven aan etentjes en leuke vakanties, hoeft geen vermogensbelasting te betalen. Maar ja, dan zeggen de tegenstanders weer, of de voorstanders van de vermogensbelasting, dat de van-leuke-etentjes- houdende-man meer BTW heeft betaald. En daar heeft hij een punt.
Kortom: waar praten we over? Nou ja, dat is te kort door de bocht. We veroordelen toch wel degelijk de rijke die zijn geld wegsluist en dat ook nog met medeweten van de Nederlandse autoriteiten.
De gewone man die een huisje koopt van een paar ton, moeten we met rust laten. De buschauffeur heeft het goed uitgekiend. Ik gun hem zijn bungalow en zijn SUV. Nou ja, liever geen SUV natuurlijk. Hij kan beter schapen houden in plaats van een SUV.
Ik wilde afronden met die laatste zin, maar nu zegt mijn vrouw dat de rijken eigenlijk minder belasting betalen dan de armen. Ik heb dat nooit uitgerekend, maar in Amerika schijnt dat inderdaad zo te zijn. En voortdurend die controle. Nu hoor ik dat in Zweden kinderen een chip ingeplant krijgen. De volgende stap is dat Brussel zoiets voorschrijft. Misschien moeten we naar Siberië om daar een nieuwe kolonie te stichten, zodat we niet langer als schapen worden beschouwd. We hoeven niet langer te vechten tegen windmolens, we hebben alleen nog maar te maken met zwervende ijsberen die dankzij de klimaatsverandering in steeds meer dorpen de vuilnisbakken komen plunderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...