Ik ben een groot voorstander van vrijheid. Ik ben een democraat in hart en nieren. Ik ben een volgeling van de uitspraak die toegeschreven wordt aan Voltaire, maar die in feite niet van hem afkomstig is: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen.’ Daarom zal ik mij nooit laten vaccineren. Ik wens vrij te zijn. Ik ben geen tegenstander van vaccinaties, maar wel van deze vaccinatie en mijn weerstand is in de loop van die anderhalf jaar alleen maar groter geworden. Enerzijds komt dat doordat ik veel gelezen heb over deze kwestie, anderzijds door de toenemende druk van deze regering en alle andere regeringen om je te laten vaccineren.
Het is bijna kerstmis en dat impliceert dat we ons bewust moeten zijn van hetgeen ons bezielt. Vervolgens komt in mij de vraag naar boven: is dat zo? Moeten we ons bewust zijn van hetgeen ons bezielt? Is het niet zo dat we altijd bezield dienen te zijn? Er zijn bijvoorbeeld katholieke scholen en de katholieke kerk heeft niet zo’n hele goede reputatie om maar eens even een eufemisme van stal te halen. Niettemin blijven sommige mensen en bepaalde scholen katholiek. Ik denk dat het ook het katholicisme een deel is van een traditie die hoort bij Nederland, die hoort bij tolerantie, bij acceptatie, bij wederzijds respect, bij open staan voor anderen, voor mensen die anders zijn dan wij. Humanisme is daarvoor de juiste term.
Nu hebben we op 21 december 2021, een bijna magische datum: 21-12-21, te horen gekregen dat ‘prikspijt’ het woord van het jaar is geworden, een woord dat nogal wat teweegbrengt in mijn hersenen, een woord dat onvrijheid oproept.
Ik zag onlangs een gesprek met Ewald Engelen, een vrij vooraanstaand persoon in het publieke debat en iemand voor wie ik meer respect heb dan bijvoorbeeld Hugo de Jonge. Hij stelt in dit gesprek dat er geen diversiteit meer is. Je zou haast kunnen zeggen: alles is inclusief. Er is geen debat meer. Waar zijn de polemieken gebleven uit de tijd van Hermans en Reve? Alle neuzen staan een kant op. Alle media vertellen hetzelfde, niet alleen waar het gaat om corona, maar ook m.b.t. alle andere zaken. Alle officiële media vinden dat Rusland de Krim ten onrechte heeft geannexeerd. Alle media staan achter het idee dat Rusland de schuldige is van het neerhalen van de MH-17, zonder dat er überhaupt een proces heeft plaatsgevonden. Overigens worden die twee laatste kwesties niet naar voren gebracht in dat gesprek. Hier ging het hoofdzakelijk over corona.
Daarom wil ik mij ook daartoe beperken. Er is absoluut sprake van een fenomeen dat we in de afgelopen 300 jaar in Nederland niet hebben gekend. Op 27 juli 1656 werd Spinoza uit de joodse gemeente verbannen, wegens 'vreselijke ketterij'. Hij kon zijn werk verder in vrijheid uitvoeren in Nederland. Nu, in 2021 word ik geconfronteerd met uitspraken van collega’s notabene die neerkomen op het idee dat ongevaccineerden uitschot zijn. Zij moeten maar zelf betalen voor hun behandeling wanneer ze in het ziekenhuis terecht komen. Rokers hoeven dat niet. Mensen die lijden aan hart- en vaatziekten als gevolg van hun ongezonde levenswijze, hoeven dat niet, nee, het gaat hier uitsluitend om gezonde mensen die zich weigeren te laten inenten, omdat zij gezond zijn. De leiders van deze beweging zijn mensen die eruit zien alsof zij zich nergens aan storen, alsof zij geen respect voor het leven hebben. Zij vertellen ons hoe wij moeten leven, terwijl zij zelf aan de vooravond staan van hun dood: Hubertus Maria Franciscus Bruls, burgemeester van Nijmegen, gezien zijn naam ook nog katholiek en Sharon Dijksma, een salonbolsjewiek uit het geslacht van de PvdA. Ik wil niet op de man spelen, maar in dit geval maak ik een uitzondering.
Ik luisterde naar een liedje van Helene Fischer, getiteld ‘Wann wachen wir auf’. Zij is kennelijk wakker. De rest slaapt en dat doet mij pijn. Het doet mij pijn om niet de dialoog aan te durven gaan. Kennelijk heb ik niet de moed om dat te kunnen, terwijl ik merk dat sommige leerlingen daar wel om vragen. De meerderheid zou zijn gehersenspoeld, maar er zijn toch ook leerlingen die daadwerkelijk kritisch zijn. Door het noemen van deze kwalificatie zou ik de meerderheid van mijn collega’s eveneens zien als zijnde gehersenspoeld… en het laatste wat ik wil zijn is een leugenaar. Toch is het de vraag wie er gelijk heeft. Ik noem degenen die de overheid vertrouwen, de volgzamen, de gelovigen en ook dat zijn kwalificaties. De volgzamen: zij die geloven in de wetenschap. De niet volgzame: hij die gelooft in wat hij ziet? Maar ik ken mijn zwaktes en misschien is cynisme wel een van die zwaktes. Misschien moet ik meer geloven.
Ik vraag me af of iemand wel dezelfde gevoelens heeft als ik, dat wij in een ‘schweinewelt eingetreten sind’, het tegendeel van een land van wonderen, maar een land van scheve spiegels, een land waar de meerderheid anders denkt als ik. De regering, de politie, de rechters, de banken en alle andere organisaties schijnen erop gericht te zijn het volk in een spinnennet te willen drijven, te willen wurgen. Mensen zijn verworden tot grauwe muizen, zonder wil en gevoel. Hun kinderen worden ontvoerd en in een kamp gestopt: de scholen. Niemand durft zich te verzetten. Ieder draagt zijn masker en als zij dat niet doen, dan eindigen ze onmiddellijk in datzelfde spinnennet. Men kan niet langer reizen zonder dat iemand een stok in je neus duwt. Zowel gezonde als ongezonde mensen ondergaan hetzelfde ritueel. Welke stof er aan de stok zit, is niet bekend.
Mensen worden nu voorbereid om de vaccinatie gelijk te stellen aan de QR-code. Zonder QR-code word je beschouwd als ziek, niet inclusief, tegendraads en word je in feite buitengesloten. Je wordt in feite een mens zonder identiteit, een niemand en het ergste is dat de meerderheid van de mensheid hieraan meewerkt. Het is als een nachtmerrie, maar nachtmerries zijn voorbij zodra je wakker bent. De droom wordt echter realiteit. De angstterreur heeft toegeslagen. Desalniettemin zijn er altijd nog lichtpuntjes, mijn cynisme wordt doorbroken door positimisme: niet ieder mens is verslagen en er zijn zelfs mensen die de waarheid vertellen.
De wereld waarin wij wonen doet mij ook denken aan De stad der Blinden van José Saramago, maar de stad heeft nu de gedaante aangenomen van een enorme bubbel en die bubbel omvat bijna de hele wereld. Er zijn slechts weinigen die ervaren dat zij in die bubbel wonen, de meerderheid weet het niet. Zij zijn als het ware blind. Net als in De stad der blinden, gaat de mens tot het uiterste om te overleven. Iedereen die het niet eens is, moet uit de weg worden geruimd.
Ik ben mij goed bewust dat ook ik bijdraag aan de tweedeling. Door dit te schrijven, deel ik de wereld in twee kampen. De wetenden en de onwetenden, de gevaccineerden en de ongevaccineerden. Wie de wetenden zijn laat ik over aan de lezer. Wellicht ben ik de nar die niets weet. Een ding weet ik wel: ik open graag de dialoog en luister naar de ander. Ik verketter niet degene met een andere opinie.
De tijd is gekomen om naar elkaar te luisteren en de overheid bij voorbaat niet te vertrouwen.
Denk aan wat zij heeft gezegd. Denk aan wat zij morgen zal zeggen, maar is er een overheid die iets anders zal doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten