maandag 14 april 2014

Laten we de strijdbijl begraven

Zo, vanuit Oekraïne heeft men nu toegegeven dat de CIA in het spel betrokken is. Dat is geen propaganda vanuit Rusland. Regeringsfunctionarissen hebben het zelf toegegeven. Zo langzamerhand verwordt deze regering tot een klucht. Zij maken zichzelf meer en meer belachelijk. Deze regering is een hond zonder tanden. Als zij blaft, is dat in de vorm van een rochelende zucht, alsof het een zieke is die aan de laatste fase van zijn leven bezig is.

Het ene ultimatum wordt vervangen door het andere. Je zou haast denken dat Poetin hier ook de hand in heeft, ware het niet dat Amerika zich actief bemoeit met dit angstige roversnest. Ze maken het Poetin namelijk wel erg gemakkelijk. Nog steeds is niet duidelijk of Rusland nu werkelijk achter deze opstanden zit, maar alle tekenen wijzen erop. Nu is ook bekend geworden dat er wapenfabrieken in het oosten van Oekraïne staan waarvan Rusland afhankelijk is. Men wil deze technologie natuurlijk niet graag in handen laten vallen van de Amerikanen. Daarom is het voor de hand liggend dat Poetin uiteindelijk toch zal willen ingrijpen.

Aan de ene kant is dat niet terecht. Het is tot daar aan toe dat Rusland zich de Krim weer heeft toegeëigend en na verloop van tijd zal de wereld toch de Krim wel gaan erkennen. De Krim is nu eenmaal Russisch. Dat Rusland nu ook het gehele oosten zou annexeren, is zeker niet goed te praten. Aan de andere kant is het westen zo ver gegaan met zijn bemoeienis met Oekraïne dat Rusland haast niet anders kan dan ingrijpen. Het is van de zotte dat Amerika het ziet als een provocatie wanneer een Russisch vliegtuig vlak langs een groot Amerikaans marineschip scheert, terwijl het zelf met een oorlogsbodem in de Zwarte Zee ligt. Het kunnen dan wel internationale wateren zijn, maar wat heeft Amerika te zoeken in de Zwarte Zee?

Vermoed wordt nu dat Amerika erop uit is een wig te drijven tussen Europa en Rusland. De handel tussen Rusland en Europa gedijde en breidde zich steeds verder uit. Daarmee maakt Amerika Europa kapot en Europa is blind. Zij ziet alleen de rode lap die haar wordt voorgehouden door toreador Amerika die klaar staat de doodssteek toe te dienen. Een tweede doorn in het oog van Amerika is de vernietiging van de petrodollar.

Europa is er niet bij gebaat ruzie te hebben met Rusland. Nederland en Duitsland hebben veel te verliezen. Het bedrijfsleven staat zeker niet achter de sancties. In Duitsland zijn steeds meer mensen, ook politici, die zich beginnen te verzetten tegen dit politieke steek- en machtsspel.

Volgens de ouden en de wijzen zal er geen oorlog komen. We zullen zien. Laten we hopen dat de strijdbijl weer begraven wordt.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...