Jalta, Parijs en de nieuwe wereldorde

In Trouw van 6 januari jl. las ik dat Rob de Wijk zich niet langer richt op een man, Poetin, maar op een duo, Poetin en Trump. Interessant is dat hij teruggrijpt op Jalta waar ooit in 1945 een nieuwe wereldorde werd gecreëerd. Volgens Rob de Wijk zou een nieuwe conferentie op Jalta niet ondenkbaar zijn. Hij suggereert als uitkomst dat de Krim definitief Russisch wordt, de landen Oekraïne, Moldavië en Georgië neutraal worden en de aansluiting van de Baltische staten bij het westerse kamp wordt erkend.

Zoals bekend ligt Jalta op de Krim en was de Krim destijds Russisch en is het sinds 2014 wederom Russisch. In feite is het in de afgelopen paar honderd jaar grotendeels Russisch geweest. De Baltische staten zijn sinds 1991 onafhankelijk en dat feit is ook als zodanig door Rusland erkend. Het is mij dan ook een raadsel waarom Rob de Wijk schrijft dat de aansluiting bij het westen zou moeten worden erkend. Georgië is momenteel onafhankelijk en dat feit wordt evenmin betwist door Rusland. Blijven over de landen Oekraïne en Moldavië.

Oekraïne is een twistappel geworden tussen Rusland en het westen. Geen van de twee kemphanen zal dit gebied willen opgeven. In wezen valt Oekraïne, afgezien van het oostelijk deel, al helemaal onder de westerse invloedssfeer. Moldavië is te onbeduidend om daar woorden aan vuil te maken.

Rob de Wijk verdraait de waarheid niet, maar manipuleert haar. Hij toont de lezer in dit artikel een andere werkelijkheid met als doel Rusland zwart te maken. De suggestie dat veel Poetinaanhangers Poetin graag zien als de Vergevingsgezinde is bijvoorbeeld gebaseerd op los zand. Ik heb de term althans nog nergens gelezen. In een andere alinea stelt de heer De Wijk dat de belangen van Amerika en Rusland terecht niet altijd samenvallen. Dat is een open deur. De zin is overbodig, omdat iets dergelijks geldt voor alle landen. Geen enkel land heeft belangen die volledig met die van andere landen samenvallen.

Ten slotte stelt de heer De Wijk dat het goed nieuws is dat de betrekkingen tussen Rusland en Amerika worden genormaliseerd, om vervolgens in een volgende alinea precies het omgekeerde te beweren. Ik citeer: “Normalisatie is noodzakelijk en goed voor de stabiliteit in Europa. … Tegelijkertijd is normalisatie slecht als daardoor de sancties al te gemakkelijk van tafel gaan en de Russische inmenging in het soevereine Oekraïne en de annexatie van de Krim zo worden gelegitimeerd.”

De laatste uitspraak wordt onderbouwd door te stellen dat het internationale recht vaker zal worden geschonden. Als voorbeeld geeft hij de verwerping door China van de uitspraak van het internationale hof van arbitrage m.b.t. de Chinese claims op delen van de Zuid-Chinese Zee.

Het is inderdaad een slechte zaak indien landen er zomaar toe overgaan andere landen binnen te vallen en gebieden willekeurig annexeren. De bevolking op de Krim is echter grotendeels Russisch. Meer dan 60 procent van de bevolking heeft Russisch als moedertaal. Er heeft bovendien een referendum plaatsgevonden waarin de meerderheid van de bevolking zich uitsprak ten faveure van Rusland. Ook een mogelijk tweede referendum dat al is voorgesteld door Trump, zal geen wezenlijk andere uitslag hebben.

Wanneer het westen daadwerkelijk de betrekkingen wil normaliseren en meer stabiliteit wil creëren in het oude Europa dat momenteel toch al verscheurd wordt door diverse tegenstellingen, dienen de sancties te worden opgeheven. De Krim dient te worden erkend. Het opheffen van de sancties zal ertoe leiden dat de economie van Rusland geleidelijk aan weer wat kan groeien. Poetin en consorten kunnen zich dan wat meer richten op de eigen bevolking. Vergeten wordt dat de bevolking – en met name het arme deel – grotendeels de dupe is van deze sancties. De leiders worden niet getroffen, maar de gewone man.    

Er moet inderdaad een nieuwe orde komen. De orde die in het Handvest van Parijs in 1990 is vastgelegd, moet worden herzien. Er zal echter geen nieuw Jalta komen, zolang westerse haviken achter de schermen propaganda over ons blijven uitstorten. Poetin mag dan een machtspoliticus zijn, wellicht een Wijkeriaans eufemisme voor dictator, hij is evenzogoed gebaat bij een erkenning van Rusland als staat die ertoe doet. Het is tijd de negatieve propaganda over Rusland te stoppen. Alleen in de laatste twee dagen verschijnen er om de haverklap berichten over de Russische beïnvloeding van de Amerikaanse verkiezingen. Ongetwijfeld zal er een kern van waarheid in schuilen, maar omgekeerd doen de Amerikanen dat ook en misschien nog wel op veel grotere schaal. Lees in dat kader eens het boek Op het hoogste niveau, Bush, Gorbatsjov en het einde van de Koude Oorlog, waarin beschreven wordt hoe Gorbatsjov destijds door de Amerikanen zodanig werd beïnvloed dat de Amerikanen hun invloedsfeer tot in Rusland konden doen gelden. 

De Verenigde Staten mogen dan nog steeds 900 bases hebben in 130 landen. Uiteindelijk zullen zij moeten erkennen dat een alleenheerschappij eindig is. We zijn op weg naar een tripolaire wereld. Conflicten zullen altijd blijven bestaan. De waarheid over het ontstaan van deze conflicten wordt nogal eens verdraaid en vanzelfsprekend maken alle landen zich hieraan schuldig.

Antoine Borgers

Dordrecht, 6 januari 2017