zondag 11 mei 2014

De deling

De deling. Dat is de enige oplossing. Vandaag werd dit referendum gehouden. Natuurlijk is het niet erkend door de E.U. en Amerika. Rusland heeft voor zover ik weet - nog niet gereageerd. Een dergelijk referendum kan ook niet gehouden zijn conform de richtlijnen van de E.U. Het werd gedaan op zijn Russisch: dat betekent improvisaties, spontaniteit, maar wel met bezieling. Vanuit het westen was er bijvoorbeeld kritiek op de doorzichtige stembussen. Maar diezelfde doorzichtige stembussen zijn ooit door het westen voorgesteld. Juist vanwege de transparantie. De dichte stembus laat niet toe dat we weten wat erin zit, de doorzichtige wel. Dus dit argument is de grootst mogelijke flauwekul. Dat betekent niet dat alles klopt, dat alles geverifieerd kan worden. Ook in Nederland verloopt niet alles naar wens. Een voorbeeld hiervan is de verkiezingen van de gemeenteraad, in maart 2014. Stemmen moesten nogmaals worden geteld en op diverse plekken was zelfs sprake van fraude in de vorm van intimidatie.

Zou je dit referendum dan misschien toch moeten erkennen? Ja, dat vind ik wel. Niet alles klopte, maar mensen hebben in een chaotische situatie geheel zelfstandig met maar zeer weinig middelen een referendum opgezet. De opkomst was hoog. Dat werd zelfs erkend door westerse media. Er werden ook peilingen gehouden en de uitkomst van die peilingen is niet zo zeer dat mensen zich per se willen afscheiden van Oekraïne, maar wel dat mensen deze regering zat zijn. Men wil deze regering niet meer. Ik denk eigenlijk dat er nog maar weinig mensen te vinden zijn, ook in het westen van Oekraïne die daadwerkelijk vinden dat deze regering moet blijven. Natuurlijk niet. Alleen dwazen en mensen die zichzelf denken te verrijken, steunen deze kliek. De bevolking van Oekraïne, laat ik me beperken tot oost en zuid-oost Oekraïne, willen alleen maar een normale regering. Ze willen gewoon kunnen werken, hun brood verdienen en - net als wij - een maal per jaar vakantie. Ze hoeven zich niet zo nodig bij Rusland aan te sluiten.

Eigenaardig of misschien juist ook niet, is het feit dat de bandieten het referendum niet erkennen, maar er wel alles aan doen dit referendum te verbieden en zelfs te dwarsbomen. Met alle gevolgen van dien. Het resultaat is nu dat mensen nog meer in opstand komen tegen deze criminelen. Dat is niet het enige. Iemand met een beetje verstand en kan nadenken, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat dit regime vermoedt dat de meerderheid voor afscheiding is, in ieder geval voor enige vorm van autonomie, dan wel voor aansluiting bij Rusland. Waarom zou men anders het leger erop afsturen. Als een regime er zeker van is dat het referendum van nul en generlei waarde is en men ook nog stellig beweert dat de meerderheid juist niet voor afscheiding is, wat heeft men dan te verliezen? Zijn het nu werkelijk een stel sukkels? Inderdaad. Het zijn niet alleen criminelen, bandieten, maar ook nog sukkels die op geen enkele manier in staat zijn dit land te regeren.

Er zit maar een ding op: een deling. hersteld de grens zoals die was enkele honderden jaren geleden. Alles ten oosten van Kiev wordt Klein-Oekraïne. De rest van het land wordt verdeeld in Oekraïne en het gedeelte dat zich aansluit bij Rusland. Dat laatste is maar een klein stukje: het gebied rondom Luansk. Donetsk zal bij Oekraïne moeten komen, net als Odessa. Alleen het gebied rondom L'vov, het deel dat ooit bij Polen hoorde, kan een apart landje worden. Het zou nog beter zijn wanneer ze zich aansluiten bij Polen, maar dat kan niet omdat Polen lid is van de E.U.

Rusland zal hier ook op aansturen. Binnen een jaar moet de deling rond zijn.Het westen zal het nieuwe Oekraïne niet erkennen. Dat heeft het ook gedaan met de Baltische Staten die meer dan 50 jaar niet werden erkend toen zij bij de Sovjet Unie waren ingelijfd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...