zaterdag 9 februari 2019

De ramp met de MH-17, een gebed zonder eind


Nederland en Australië stellen Rusland aansprakelijk. Dat impliceert dat deze landen beweren dat Rusland schuldig is. De vraag is of men dit kan bewijzen. Stel dat men dit al zou kunnen bewijzen, dan zal Rusland nooit erkennen schuldig te zijn, laat staan dat het land mogelijke daders zou uitleveren. De Verenigde Staten zouden dat ook niet doen. De V.S. hebben ooit een vliegtuig uit de lucht geschoten en hebben dat zelfs erkend. De daders zijn echter nooit gestraft. Waarom zou Rusland dat wel doen?
Misschien dat Nederland en Australië denken dat Rusland nog meer gestraft zou kunnen worden, indien het land niet erkent schuldig te zijn. Dat zou dus impliceren dat beide landen Rusland onder druk willen zetten en daartoe ook gerechtigd zijn en zelfs steun ondervinden van andere landen, waaronder de V.S., om dit te doen. Ik noem dat machtsmisbruik. Amerika kan nooit onder druk gezet worden, wanneer het een dergelijke daad pleegt. De dollar is een internationaal betaalmiddel in handen van de V.S. en het betaalsysteem Swift is eveneens in handen van de Amerikanen. Gelukkig kalft de macht van de Amerikanen steeds verder af. De Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Heiko Maas, pleitte er onlangs voor om een betaalsysteem op te zetten, onafhankelijk van de Amerikanen en steeds meer landen gaan ertoe over om ook voor het doen van betalingen de dollar te omzeilen.
Rusland zal zich nooit onder druk laten zetten. Het wordt in feite al voldoende geplaagd door het westen en de economie is zodanig geschaad dat de Russische economie nu nog maar nauwelijks het niveau haalt van dat van de Benelux. Overigens zijn hier niet alleen de sancties verantwoordelijk voor. Ook het binnenlands beleid is debet aan de verslechtering van de Russische economie.
Maleisië, het land waaruit de MH-17 afkomstig is, heeft de Russen nooit beschuldigd en heeft ernstige twijfels over het waarheidsgehalte van het onderzoek dat onder leiding van het JIT is uitgevoerd. Toch houden de Nederlanders en de Australiërs voet bij stuk. Men wil nu zelfs met de Russen gaan praten. Ondanks het feit dat de Russen steeds zijn beschuldigd, meteen al nadat de ramp had plaatsgevonden tot op heden, zijn zij bereid te praten. Het gespreksonderwerp zal lastig te bepalen zijn, omdat de Russen de aansprakelijkheid nooit zullen erkennen en het over de rol van Oekraïne willen hebben, terwijl de tegenpartij nu juist het met beschuldigende vingertje blijft wijzen naar Rusland.
Net als een aantal anderen, heb ik ernstige twijfels met betrekking tot de onderzoeksconclusies van het JIT. Mijn eerste twijfel had ik al een half uur nadat het ongeval had plaatsgevonden. Nog voordat er ook maar iets bekend was, werd meteen gezegd dat het de schuld was van de Russen. Sindsdien is dat niet meer gewijzigd. Ten tweede zie ik geen enkel belang van Rusland om een dergelijke daad te plegen. Het zou eerder ingaan tegen de belangen van Rusland. Oekraïne heeft daarentegen wel een groot belang om deze daad te plegen. Van het begin af aan wees het land Rusland aan als schuldige. De corrupte regering van Oekraïne deed en doet er alles aan Rusland zwart te maken. Overigens heeft Rusland naar mijn idee eveneens een corrupte regering, maar dat terzijde. Als ik alle belangen van de diverse partijen afweeg, komt Oekraïne naar voren als de nummer een als het gaat om het land dat het meeste voordeel heeft van het uit de lucht knallen van een westers passagiersvliegtuig in de vorm van een false flag.
Oekraïne had het luchtruim boven oorlogsgebied kunnen sluiten, maar heeft dat niet gedaan. Of het land dat willens en wetens niet gedaan heeft of niet, is moeilijk te bepalen. De radarbeelden zijn door Oekraïne nooit vrijgegeven. Ook dat pleit niet in het voordeel van Oekraïne. Stel dat de bukraket inderdaad afkomstig is van Rusland en stel dat de opstandelingen in Oost-Oekraïne deze bukraket daadwerkelijk hebben afgevuurd met als gevolg de ramp met de MH-17, dan nog is het zeer ongeloofwaardig om te beweren dat deze lancering opzettelijk als doel had de Maleisische MH-17. Mocht die raket door de opstandelingen zijn afgevuurd, dan had die tot doel een Oekraïens gevechtsvliegtuig te raken. Deze gevechtsvliegtuigen waren daar aanwezig. In dat geval zou sprake zijn geweest van een ongeluk. Uitgaande van bovenstaande schets, zou deze uitkomst het meest plausibel zijn. Een andere uitkomst zou kunnen zijn dat Oekraïne er daadwerkelijk achter zit en de hele ramp met de MH-17 het gevolg is geweest van een false flag operation. Vooralsnog ga ik niet uit van het laatste.
Wat zou er dan uiteindelijk moeten gebeuren om de zaak tot een goed einde te brengen?
Mijns inziens zou Nederland moeten erkennen dat het een fout heeft gemaakt m.b.t. het al dan niet toestaan om te vliegen boven oorlogsgebied. Nederland had destijds alle vliegtuigen moeten adviseren om niet boven Oost-Oekraïne te vliegen. Oekraïne zou moeten erkennen dat het verzuimd heeft het luchtruim te sluiten boven Oost-Oekraïne. De opstandelingen of de woordvoerder daarvan of de zogenaamde president van Donbass zou moeten erkennen dat zij een fout hebben gemaakt. Het verkeerde vliegtuig is geraakt. En Rusland? Rusland zou moeten erkennen dat het wel degelijk aanwezig was in Oost-Oekraïne om hulp te geven bij het lanceren van dergelijke raketten. Rusland zou zijn aanwezigheid alleen moeten erkennen, wanneer de Amerikanen op hun beurt hun aanwezigheid erkennen in Kiev en Odessa.
Daarmee zou de kous af moeten zijn. Het is de hoogste tijd om de relatie tussen het westen en Rusland te verbeteren. Daar heeft vrijwel de hele wereld baat bij. De enigen die er geen baat bij hebben, zijn de haviken in de NAVO en de haviken in Moskou. Toch geloof ik dat de haviken in Moskou eerder bereid zijn zich te veranderen in tamme valkjes, terwijl de haviken in het Pentagon zichzelf liever nog krijgshaftiger willen opstellen en het liefst in de huid van de jakhals kruipen om net als de jakhals de prooi van alle kanten insluiten en verzwakken. Dat is wat er nu gebeurt.
Het volk lijdt, zowel het Russische als het Europese. De Rus is er – zoals altijd – er het meest beroerd aan toe.
     

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...