Een pleidooi voor cultuurbehoud

In de NRC van woensdag 19 september jl. las ik niet alleen over de ordinaire discussie tussen Wilders en Kuzu, maar ook over de aanloop naar de migratietop van donderdag. Dat thema stond centraal in de column van Paul Scheffer, de

Je zou kunnen zeggen dat de zin ‘rot op’, zowel gebezigd door Wilders als door Kuzu, waarbij Wilders doelt op het moeten oprotten van alle moslims uit Nederland, terwijl Kuzu doelt op het oprotten van de Nederlanders die niet samen willen wonen met mensen van andere culturen, een spiegel is van de verhoudingen binnen Europa m.b.t. migratie.

Nog steeds is het bon ton om migranten uit Afrika en Azië op te nemen. Iedereen die daar tegen is, wordt door de goegemeente verketterd. Orban staat op nummer een, als zijnde de grootste ketter. Op plaats twee staat Sebastian Kurz, de premier van Oostenrijk, de derde plaats wordt ingenomen door Andrej Babis, de premier van Tsjechië en Salvini, de vicepremier van Italië, is hekkensluiter. Denemarken gaat ons echter voor als het gaat om een streng migratiebeleid en Zweden is hard op weg om zich te scharen in het rijtje landen dat de migratiegolf een halt wil toeroepen.

Naar mijn idee moeten mensen in nood altijd worden geholpen. Gastvrijheid staat bij mij hoog in het vaandel. Ik bied niet alleen gastvrijheid aan anderen, maar houd er ook van wanneer ik kan genieten van de gastvrijheid van diezelfde anderen. In de gastvrijheid zien we de cultuur van een land of streek weerspiegeld. Ik ben eveneens iemand die houdt van cultuur. Ik houd van de verscheidenheid aan culturen. Ik houd van de verschillen. Ik proef graag andere, nieuwe gerechten en maak graag kennis met mensen die anders denken dan ik. Ludwig Wittgenstein zei ooit: ‘Mijn taal kent geen grenzen’. Daaraan kan ik toevoegen: ‘Mijn wereld kent geen grenzen’.

Toch verzetten steeds meer mensen zich tegen het openstellen van grenzen en zij pleiten ervoor de grenzen te sluiten. Zij zijn bang dat hun cultuur het onderspit delft. Zij willen geen vreemdeling zijn in eigen land. Langzamerhand begint bij mij ook het beeld op te doemen van straten die beginnen te lijken op de straten in Istanboel, Ankara, Fez of Timboektoe. Ik heb helemaal niets tegen dergelijke straten, maar de straten moeten blijven waar ze zijn. Ik houd niet van eenheidsworst. Precies daarom vind ik winkelcentra afschuwwekkend: je vindt er dezelfde winkels. Ze bieden geen vernieuwing, geen uniciteit. Ik ga graag naar Istanboel of Timboektoe of Teheran omdat die plaatsen mij een andere blik op de werkelijkheid bieden. Als Rotterdam een tweede Istanboel wordt en Den Haag een tweede Hong Kong, wil ik die steden niet meer bezoeken. Den Haag moet Den Haag blijven, Rotterdam Rotterdam. Nederland moet Nederland blijven.

De Luxemburgse minister Jean Asselborn kan dan roepen dat er in het verleden heel wat mensen zijn geëmigreerd uit Italië, ook naar zijn land. Hij zou er toch niet aan moeten denken dat de straten van de stad Luxemburg in meerderheid worden bevolkt door gesluierde vrouwen. Ik zou zeggen: merde.

Natuurlijk wordt de demografische ontwikkeling gezien. Natuurlijk wordt die niet aan de orde gesteld. Reden? Migranten zijn goedkoop. Een leuk arbeidspotentieel voor de ondernemers die maar een doel hebben: zichzelf nog meer verrijken. De rijken willen nieuwe slavernij.

Ik denk dat Renaud Camus gelijk heeft. Mensen die het niet eens zijn met dit idee, zullen zijn ideeën wegzetten als een complottheorie. Desalniettemin lijkt het er wel op dat de oorspronkelijke bevolking plaats moet maken voor immigranten uit het Midden-Oosten en Afrika. Of Wilders daarmee in het gelijk wordt gesteld, laat ik in het midden. Ik zie wat ik zie.

Ik respecteer het geloof van anderen, of dat nu Allah, Jaweh of God is. Ik wens er echter niet voortdurend mee te worden geconfronteerd. Ik geef in die zin Forum voor Democratie gelijk. Alarm! Het kan immers niet zo zijn dat in iedere klas straks de naam Mohammed overheerst.  Het is goed dat Paul Scheffer dit probleem aan de orde stelt, daarentegen houdt hij zichzelf op de vlakte. Ook hij is voorzichtig. Is dat niet hetzelfde als opportunisme?