Zo nu en dan verschijnen er berichten die helemaal los staan van de massapsychose die is ontstaan rond corona. Een zo’n bericht is een oproep van Rob Bijlsma om eens op te houden met het massaal kappen van bomen. (Trouw 17 oktober 2020) Rob Bijlsma is een gepassioneerde natuurliefhebber die zich heeft gespecialiseerd in roofvogels.
De dichter J.C. Bloem (1887-1966) schreef al in 1945 de beroemde dichtregels:
“Natuur
is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.”
(eerste strofe uit De Dapperstraat)
Nederland bungelt onderaan op de lijst van landen in Europa met de minste bomen. Niet meer dan 11,1 % van ons oppervlak is bedekt met bomen (CBS) en Staatsbosbeheer gaat maar door met het kappen ervan. Misschien doet Staatsbosbeheer dit wel omdat er anders geen werk meer voor hen is, maar aan de andere kant zou je juist denken dat Staatsbosbeheer moet streven naar meer bossen, zodat het werk zich uitbreidt. Natuurmonumenten is geen haar beter.
We hebben in Nederland zoveel clubjes die zich met de natuur bezighouden en toch zijn er steeds minder vogels en steeds minder bijen. De wolf is terug en zowel de bever als de otter zijn bezig aan een opmars. Iedereen die regelmatig een wandeling maakt in de natuur, moet net als Bijlsma echter opmerken dat er veel minder vogels zijn.
Nederland is dan ook een land van handelaren. De vogelwerkgroepjes krijgen wat subsidie, maar moeten zich wel rustig houden, want de economie gaat voor. Arjan Lubach merkte ook al op dat windmolenparken er niet zijn om het Nederlandse volk van stroom te voorzien, maar om de datacentra van Microsoft en Google te ondersteunen, zodat die nog rijker worden dan ze al zijn en dat gaat ten koste van de Nederlandse belastingbetaler en – veel belangrijker – de natuur. De windmolens bij Gibraltar zorgen ieder jaar voor de dood van honderd gieren.
Waarom zouden er nog wespendieven moeten zijn als straks de wespen definitief zijn verdwenen? Nog even en dan zal de Nederlander naar het San Marcoplein moeten reizen om nog duiven te zien. Leve de economie en weg met het ecosysteem! Dat schijnt het motto te zijn van onze regeringen in de afgelopen decennia. Regeringen gedragen zich als het zwijn uit het gedicht van Ivan Krylov (1769-1844) ‘Het zwijn onder de eik’.
Een zwijn ging zich onder een eeuwenoude eik
Aan eikeltjes te buiten;
Na deze smulpartij sliep hij gelijk,
En toen hij wakker werd, wreef hij zijn ogen uit en
Sloeg aan het wroeten tot hij op de wortels stuitte.
'Je schaadt de boom met dat gegraaf,'
Vermaande hem vanuit de boom een raaf,
'Als je de wortels blootlegt, kan de boom verdrogen.'
''t Kan mij niet schelen,' zei het zwijn,
'Dat moet dan maar, dat laat mij onbewogen,
Ik zie niet wat het nut van deze boom kan zijn,
Of-ie er is of niet, dat is mij om het even:
Als er maar eikels zijn, want daar moet ik van leven.'
Krylov schreef zijn gedicht in 1825 in het kader van de Decembristenopstand als aanklacht tegen de regering van tsaar Nicolaas I.
Welnu, het is tijd voor meer Krylovs. Het is tijd om in actie te komen tegen de roofbouw op de natuur.
Maria, betrokken natuurliefhebber
Geen opmerkingen:
Een reactie posten