Dinsdag 9 januari. Ik ben weer aan het werk. Ik geef les aan Oekraïense jongeren. Ik probeer ze wat Nederlands bij te brengen. Op dinsdag krijgen ze grammatica; op woensdag werken ze zelfstandig m.b.v. Code Plus; les 3 is een les waarin ze leren te schrijven en les 4 is tenslotte een leesles. Eigenlijk moeten deze leerlingen 10 tot 12 lessen krijgen, maar de gemeente of het landelijk bestuur heeft besloten dat ze slechts 5 tot 6 lessen hoeven te krijgen. Dat is naar mijn idee zeer vreemd en toen ik hiernaar vroeg, kreeg ik als antwoord dat er geen leraren te krijgen zijn. Op het Zuidwest College krijgen nieuwkomers wel tien tot 12 lessen en op andere afdelingen van het Johan de Witt worden ook meer lessen gegeven. Er is dus wel wat meer aan de hand en ik weet niet precies wie hier achter zit en wat de redenen zijn van de ongelijke behandeling van deze Oekraïense jongeren. Tegelijkertijd genieten Oekraïners als groep veel voordelen ten opzichte van bijvoorbeeld Syriërs of Afghanen.
Voordat ik deze baan kreeg, wist ik niet dat er regels bestaan met betrekking tot de meervoud-S. Nu weet ik dat er zelfstandige naamwoorden bestaan met een bepaalde uitgang die in het meervoud een -s krijgen. Zo zijn er nog wat regels die nooit heb hoeven leren. We leren ze als moedertaalsprekers automatisch. Ik heb een viertal modules samengesteld en intelligente en gemotiveerde leerlingen kunnen in een jaar tijd met maar vijf tot zes lessen per week de Nederlandse taal machtig worden. Een en ander hangt af van de leeftijd. Ik heb het over 13- tot 16-jarigen.
Het was voor mij zeer bevredigend – en dat is eigenlijk best zwak uitgedrukt – toen na een jaar zo’n 25 jongeren door konden stromen naar het reguliere onderwijs. Nu heb ik nog steeds leerlingen in de klas die ik in het begin ook al had en ze hebben wel wat vorderingen gemaakt, maar niet voldoende om al te kunnen doorstromen. Toch heb ik er wel enkele die zeer goed zijn. Zo is er ene Micha, een 13-jarige jongen die zeer serieus is. Hij is nu ca. 2 jaar hier en hij zit in de groep mavo-havo. Hij kan wat mij betreft naar havo-vwo.
Maar goed, op zich hebben deze jongeren een goede attitude. Sommigen denken nog steeds terug te gaan. Dat zeggen dan de ouders. Zo is er een meisje dat mij vertelde dat haar vader soldaat is, maar wat gebeurt er als haar vader sneuvelt aan het front? Deze oorlog is een oorlog tussen broedervolkeren. Hij is gecreëerd door mensen die geen enkel mededogen hebben met het volk. Zij zijn alleen geïnteresseerd in macht.
Oekraïne is een verscheurd land. Het hele zuiden en oosten is in feite Russisch. De bevolking spreekt dan ook Russisch. De mensen zijn er oosters-orthodox. De andere helft van het land is katholiek en zij spreken Oekraïens. Kiev is als hoofdstad verdeeld. De helft spreekt Russisch. Er zijn dan ook veel mensen die eigenlijk wel bij Rusland willen horen. Zij mogen dat niet zeggen en zijn onderheven aan censuur.
Mijn collega’s bestaan voor het merendeel uit Oekraïense vrouwen. Sommigen zijn alleenstaand of gescheiden, anderen zijn getrouwd en de man vecht aan het front. Ze zijn stuk voor stuk zeer vriendelijk, maar weten niet wat er werkelijk aan de hand is. Alles is immers politiek. Het zijn de machthebbers die bepalen wat er gebeurt, terwijl het gewone volk de dupe is. Het aantal slachtoffers aan Oekraïense kant moet minstens een half miljoen zijn, maar in de Nederlandse mainstream media wordt gesproken over tienduizenden, terwijl men zegt dat de Russen een half miljoen mensen hebben verloren. Ik denk dat het andersom is en de waarheid ligt altijd in het midden.
Ik zou geen partij mogen kiezen. Als ik kies voor Oekraïne, kies ik voor het establishment, voor de mainstream media en voor de homoseksuele machthebbers van Europa. Als ik kies voor de Russen, ben ik tegendraads en een gevaar voor de samenleving. Ik zou dan een vriendje van Poetin zijn en ik zou iemand zijn die kiest voor het kwaad. Niettemin weet ik dat Poetin vier keer heeft gezegd geen oorlog te willen en ik heb gezien dat Rusland er niet op uit is Oekraïne te vernietigen. Als Rusland daadwerkelijk Oekraïne had willen inlijven, had het dat in 2014 al kunnen doen, maar ook in 2022. Rusland had genoeg manschappen om Oekraïne in zijn geheel in te lijven. Dat is niet gebeurd. Ik vermoed dat Rusland erop uit was om daadwerkelijk het ultrarechtse regime van Zelensky te verdrijven. Het land mocht geen lid worden van de NAVO. Natuurlijk is dat volkomen terecht. De NAVO is steeds verder oostwaarts opgerukt met als bedoeling Rusland in te kapselen.
Deze oorlog is een gruwelijke oorlog en ik zal nooit toejuichen dat Rusland Oekraïne is binnengevallen. Het was een agressieve daad, maar Oekraïne heeft op zijn beurt eveneens een agressieve daad gepleegd door lid te willen worden van de NAVO en in 2014 was er de coupe die door de mainstream media in het westen geen coupe genoemd wordt, maar het wel degelijk was.
Nu worden er wederom mensen opgetrommeld om het leger in te gaan. Het zijn natuurlijk niet de kinderen van Zelensky of zijn vriendjes die als kanonnenvoer hoeven te dienen. Datzelfde geldt voor Rusland. Zelensky weet dondersgoed dat de Russen deze oorlog zullen winnen. Hij weet dat de Amerikanen nooit verder zullen gaan dan het leveren van wapens en dan is het maar de vraag wie hier aan het langste eind trekt. Professor Mearsheimer heeft hier al van alles over gezegd en ik denk dat hij gelijk heeft.
Kortom, Oekraïne is verloren. Het heeft zo’n dertig jaar mogen bestaan en nu is het afgelopen. Wie is de dupe? Het gewone volk, zoals altijd. Deze jongeren, de jongeren uit mijn klas en vele andere klassen zullen een nieuw bestaan moeten opbouwen. Hun ouders zullen er het meest onder leiden. Jongeren zijn vrij flexibel en passen zich makkelijk aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten