dinsdag 18 juni 2013

De mens, slaaf en slachtoffer van hebzucht



We leven in een koud klimaat, letterlijk en figuurlijk. Berezovski is dood, ten onder gegaan aan depressies die veroorzaakt zouden zijn door een Engelse rechter die hem had betiteld als onbetrouwbaar en oneerlijk. Arme man! Op Cyprus, ooit de plek waar de liefde werd aanbeden, is sinds de invoering van de euro Aphrodite voorgoed verslagen door Mammon. Maar de dienaren van Mammon zijn nu in de greep van een nog hogere macht. Mephisto is gekomen en heeft het blijkbaar op een akkoordje gegooid met Zeus. De oude wereld maakt voorgoed plaats voor de nieuwe. De laatste resten van de ooit zo geroemde Griekse democratie zijn begonnen met hun fossiliseringsproces.

Niet alleen in Griekenland, maar overal erodeert de democratie. Politici zijn de herauten van de nieuwe Titanen. Zij bazuinen hun boodschappen via de nieuwe media: “bezuinigen! Bezuinigen!” Als beloning krijgen zij voorkennis. Natuurlijk is handel met voorkennis verboden, maar dat geldt alleen de massa, niet voor specifieke groepen, niet voor de vrienden van de macht die in de week voorafgaand aan de crisis 4,5 miljard euro konden wegsluizen. Nu zijn politici in feite nooit te vertrouwen geweest. Toch zijn er nog steeds massa’s mensen die daadwerkelijk geloven dat politici doen wat ze beloven. We kiezen een parlement met als doel de regering te controleren. De regering zegt op haar beurt dat ze opkomt voor de belangen van de burger. Toegegeven: de maatschappij is wel wat beter geworden. De meeste Nederlanders kunnen op vakantie, zelfs de marktkoopman huurt jaarlijks een appartementje op Ibiza en de toiletjuffrouw verdient genoeg om daarnaast ook nog op wintersport te gaan.

De keerzijde van de medaille is wel dat we de slaaf zijn geworden van onze eigen verlangens. De helft van Nederland woont in een huis dat op naam staat van de bewoner, maar in het bezit is van de bank. Meer dan de helft van alle Nederlanders vindt het prima dat de staat ons voortdurend controleert. Alle kentekens op de autosnelwegen worden wekelijks, zo niet dagelijks gescand. De douaniers aan de grenzen hebben plaatsgemaakt voor permanente politiecontrole, overal in het land. De enige methode om geheime of persoonlijke boodschappen aan anderen te sturen is via de post. Hierop is nog steeds de wet op het briefgeheim van toepassing, maar sommigen vermoeden dat brieven ook niet altijd veilig zijn. In ieder geval wordt zeker alle elektronische post gecontroleerd, net als het telefoonverkeer.

Langzamerhand sluit het net zich, geleidelijk aan verwordt de burger tot dienaar, dienaar van de staat die op haar beurt dienaar is van de machtigen der aarde. De Commissaris van de Koningin van Zuid-Holland gaf op kosten van de gemeenschap een feestje van € 30.000,--. Een Friese horlogemaker maakt horloges die ten minste 40.000 euro kosten. Er bestaat een wachtlijst voor dit soort horloges. Aan de andere kant zijn er steeds meer werklozen zonder recht op WW. Het zijn de werklozen die de horloges betalen zonder ze ooit te kunnen dragen, net zoals er steeds meer mensen zullen zijn die nooit meer eigenaar van hun huis kunnen worden. Alles heeft met alles te maken. Toeval bestaat niet. Harry Mulisch zou er zo een verhaal van hebben kunnen maken.

Naarmate mensen meer geld en dus macht hebben, naarmate mensen oneerlijker zijn. Geld en macht zijn omgekeerd evenredig aan eerlijkheid. Nederland is op weg een reactionaire staat te worden. We gaan terug naar oude tijden, de tijden van regenten. We staan op de drempel van een regentensamenleving. De samenleving die we krijgen, zal echter vele malen onmenselijker zijn dan de regentensamenleving die we hadden in de 17e en 18e eeuw. De filmscenario’s waarin rijken jacht mogen maken op armen, zullen werkelijkheid worden of zijn al werkelijkheid. De hoeveelheden geld die de rijken van de armen stelen, groeien met de jaren.

Zijn deze geschetste scenario’s utopisch? Nee, er liggen talloze argumenten in de vorm van feitelijke berichtgeving aan ten grondslag. De kwestie Cyprus is duidelijk. Hier is sprake van een vooropgezet plan. Direct betrokkenen wisten ervan en hadden de gelegenheid hun gelden veilig te stellen. Zeker een half jaar hiervoor is een zogenaamde stresstest uitgevoerd op alle Europese banken. Toen zouden de banken op Cyprus veilig zijn geweest. Dat is de boel op ouderwetse manier belazeren. In een half jaar tijd kan er niet veel veranderd zijn. Men heeft expres een klein landje uitgekozen als mogelijke test op wat nog komen kan. Bij elke actie spelen belangen een rol. Elk belang is een geldelijke belang. Iemand of enkelen wordt of worden hier rijker van ten koste van anderen. Een bericht in de krant van vrijdag 22 maart: “Kinderen worden verplicht een toets af te leggen aan het eind van groep 8”. Wat heeft dit bericht te maken met Cyprus en de onbetrouwbaarheid van politici? Alles. Men wil een nog grotere controle. Alle kinderen moeten de test maken. De gegevens worden digitaal opgeslagen. Deze gegevens vormen een schakel in de persoonscontrole. De overheid wil alles weten. Kinderen die niet zo slim zijn, vormen geen bedreiging. Juist degenen met de beste score kunnen mogelijk een bedreiging zijn. Zij weten dat hun mobiele telefoon hen kan verraden. Een ander bericht uit dezelfde krant: “Duitse politici zien overal arme Roma”. Roma vormen een bedreiging, niet omdat ze heel slim zijn, maar door hun andere manier van leven. Zij vertonen onaangepast gedrag. Men wil ze liever niet hebben.

De overheid wil aangeharkte paadjes, net geschilderde huizen, een geordend patroon. Arme Roma geven maar overlast. Een derde bericht dat ogenschijnlijk niets met het thema van doen heeft, maar er wel degelijk aan is gerelateerd. “Rijksmuseum stelt hoge eisen aan personeel”. Door de oplopende werkloosheid, hebben werkgevers het voor het uitkiezen. ZZP’ers concurreren elkaar en hanteren al lagere tarieven. Als een ZZP’er ziek wordt, krijgt hij geen uitkering. Daar moet hij zich tegen verzekeren. Als hij een te laag tarief hanteert, kan hij de premie niet opbrengen. Dat is dan niet erg, want “voor jou tien anderen”. Deze werkloosheid is kunstmatig. De lonen kunnen omlaag, de eisen gaan omhoog. Werkgevers behoren weliswaar niet tot de ereselectie, maar bedienen hen als zijnde de pachtheren.

Dan zijn er nog de oorlogsgebieden: dat zijn de speeltuinen de superrijken. Soros financierde de bende in Bosnië en financiert nu de bende in Syrië. Wapensystemen kunnen worden getest, bovendien leidt een oorlog de aandacht af. “Nederland is op weg een reactionaire staat te worden”, een laatste bericht, te lezen op een zogenaamde onafhankelijke nieuwssite. Inderdaad, maar niet alleen Nederland. Overal in de wereld maken democratieën plaats voor regentensamenlevingen. Duitsland haalt zijn goud terug uit Amerika en het zal me niet verbazen als blijkt dat Nederland hier ook mee bezig is. De Euro vertoont scheuren en Amerika barst uit zijn voegen. Hoe lang zal China het kraantje naar Amerika nog open houden? Wanneer eist Rusland Alaska op? Ik zou haast denken dat een oorlog aanstaande is. Nu lees ik dat Rusland boos is op Europa en dat het van plan is een beveiligd banksysteem in Siberië op te zetten. Verder heeft onze grote Jeroen al gezegd dat Cyprus slechts een blauwdruk zou zijn van wat komen gaat, woorden die hij later weer terug heeft genomen. We zijn gewaarschuwd. De oude sokken raken uitverkocht. 

Dordrecht, mei 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Europa, een valse belofte

  Dordrecht, 04 februari 2024 In de jaren dertig van de twintigste eeuw hield Stefan Zweig drie lezingen. De eerste vond plaats in 1932 ...